⏳ سه دقیقه مطالعه
🔶 سلسله جلسات "کنترل ذهن در مسیر تقرب" (فصل اول)
7️⃣2️⃣#قسمت_بیست_و_هفتم
🔘اگر انسان نمیتوانست به خدا توجّه کند، خدا دستور نمیداد که او را زیاد یاد کنیم
اگر انسان نمی توانست به امور خوب و مثبت، مخصوصاً ذات پروردگار توجّه کند و نمیتوانست ذهنش را کنترل کند، خدا دستور نمی داد که او را زیاد یاد کنیم «اذْکُرُوا اللََّ ذِکْرًا کَثِیرًا » (احزاب/ ۴۱) حتی نمی فرمود: کسی که از یاد خدا خودداری کند مجازات می شود! «وَ مَنْ اعْرَضَ عَن ذِکْرِی فَإِنَّ لهُ مَعِیشَةً ضَنکًا » (طه،۱۲۴) پس ما حتماً میتوانیم.
از کم شروع کن؛ یعنی سعی کن یک لحظه به یاد خدا بیفتی، وقتی ذهنت منصرف شد، دوباره آن را برگردان و بعد، این را ادامه بده و تعدادش را زیاد کن. یعنی تعدادِ «به یاد خدا افتادن » را در زندگی ات زیاد کن، تا مقدارِ یاد خدا افزایش پیدا کند.
🔘متمرکز شدن روی یاد خدا دشوار است، ولی «مکرّر به یادِ خدا افتادن » آسان است
متمرکزشدن روی یاد خدا، بسیار دشوار است. ولی مکرّر به یاد خدا افتادن، بسیار آسان است. لذا فرموده اند تسبیح به دست بگیرید. همین طور که نخ تسبیح نمیگذارد دانه ها پرا کنده بشوند، خود تسبیح و ذکر هم نمیگذارد ذهن تو پرا کنده بشود. ده تا را بدون توجه میگردانی، یک دفعه ای در یازدهمی یادت میافتد.
پیامبر(ص) به ابوذر میفرماید: «عَلَیکَ بِتَلاوَةِ القُرآن » (خصال/ ۲/ ۵۲۵) قرآن بخوان؛ قرآن توجّه تو را به مفاهیم خوب، جلب میکند، گاهی ذهنت را میبرد به آن نقطۀ بهشت، گاهی به آن گوشۀ جهنّم و گاهی به سوی یک مفهوم دیگر.
🔘فکر کردن بدون قرآن، مثل ورزش کردن بدون مربّی است!
فکرکردن بدون قرآن، مثل ورزش کردن بدون مربّی است. چون از نظر معنوی و روحی، دل ما دست خداست و خدا با قرآن دارد با ما صحبت میکند. اول شیطان را-که ذهن آدم را خراب میکند- کنار بزن. بعد بنشین پای قرآن، یک معجزه ای برایت اتفاق میافتد. وقتی قرآن میخوانی، در واقع خدا دارد با تو حرف میزند و ذهن تو هم که در اختیار خداست؛ آنچه هنگام خواندن قرآن به ذهنت خطور میکند، دستِ خداست و خدا میگوید: تو قرآن بخوان، من با قرآن-همین الآن- با تو حرف میزنم.
علی(ع) میفرماید: «الذّکرُ مِفتاحُ الأنس» (غرر الحکم/ ۳۷) ذکر کلید اُنس است و اُنس شدیدترین محبّت ها را به دنبال میآورد. علی(ع) میفرماید: ا گر مدام خودت را به یاد خدا بیاندازی از غفلت نجات پیدا میکنی «بِدَوامِ ذِکرِ الله تَنجابُ الغَفلَة » (غرر الحکم/ ۳۰۰) با خدا ورزش و تمرین کن! بوعلی سینا وقتی میدید زور ذهنش
نمیرسد یک مسئلۀ علمی را حل کند، دو رکعت نماز میخواند و حل میکرد. (و کان إذا أشکلت علیه مسألة...؛ شذرات الذهب/ ۵/ ۱۳۳) یعنی میرفت با خدا ورزش میکرد، تا زورش زیاد شود و بتواند عالم را زیر و رو کند.
خداوند در حدیث قدسی میفرماید: هر بنده ای را ببینم که قلبش غالباً به یاد من است، ارادۀ زندگی اش را به عهده میگیرم، مونس و همنشین و همصحبت او میشوم، ( اَیُّمَا عَبْدٍ اطَّلَعْتُ عَلَى قَلْبِهِ...؛ عده الداعی/ ۲۴۹) بعضیها اینقدر در فکر خدا هستند که خدا به آن فکر و ذهن علاقه پیدا میکند، به حدّی که اگر چیزی بخواهد حواسش را پرت کند خود خدا نمیگذارد. یکمقدار ذهنت را برای ادارۀ زندگی بگذار، اما بخش جدّی ذهنت را برای خدا و اولیاء خدا بگذار، برای نعمات خدا و برای بهشت و قیامتِ خدا بگذارد، ذهنت را به امور معنوی مشغول کن.استادپناهیان
#سه_دقیقه_مطالعه
#کنترل_ذهن_در_مسیر_تقرب
🇮🇷@razmandegan_abyek
