باسمه تعالی

                                      آقا بیا

ای گنج کرم  مهدی ، دستم عجب خالی شده

دنیای بی ظهورتو ، چون ظرف تو خالی شده

آقا بیا در بین ما ، اشکِ همه جاری شده

با یک عنایتت ببین، مجلس عجب حالی شده

ای حاضر هرجا بیا غایــب منم از عملم

عالمِ بی نورِ رخت ،تاریک چون چاهی شده

یک عمر چشمانم هدر ، ازغفلت روی مَهَت

گربیند آن خال لبت ، گویم که او ساقی شده

در جمکران یا سهله ای یا کربلایی جان من          

      قسمت من از طلعتت ،این همه بی تابی شده

این همه عمرِ غفلتم،خواب زمستانی شـده            

       بهــار جان ، با نگهت، زمان بیداری شده

میوۀ عالم وجود، تنــهاترین پادشـــهی

مولا غریبی بین ما، دنیا چه بد جایی شده

غریبی و تنهائی ات، تا کی عزیز فاطــمه

وقت ظهورت کی بود، غیبت چه طولانی شده

منتقم خون حسین ،آقا بیا جان حسیـــن

ای مصلح و منجی  بیا، بشر به گمراهی شده

زندانی اعمال ما ، دعا نــــما به حال ما

ما را ببخش مولای ما ، اگر چه کم کاری شده

آقا بیـــا  آقا بیـــــا، لقلقۀ زبان شده

از دل بگویم که بیا ،وقت علمــداری شده

آقا منم محــب تو، منتـــــظر نگاه تو

ذکر تو در دلم اگر، دعای تو کاری شده

 

 

 

علمدار

یادم ز وفای اشجع ناس آید

مشک بر لب ،ساقی تشنه عباس آید

سلطان ادب و علمدار کربلا

سقای جن و ملک و همة ناس آید

ضربتی بر سر و چشم جمالش بنشست

چون خسوفی که سر ماه گل یاس آید

از فراز اسب و تیر در چشم ،چون افتاد ماه

بی دست بر زمین،چگونه عباس آید

در فراق ماه ،چون پشت خورشید شکست

از قتلِگهش بوی گل یاس آید

سعی صفا و مروه کرد هاجر و آب رسید

آب اینجا به طواف قبر عباس آید

ذبح عظیم نشد کار حضرت خلیل

منتظر مانده ،حسین همره عباس آید

بعد عباس محمد که علی بود و علی

هیهات برادری چو عباس آید

عالم همه گریان حسینند وحسین

خون بگرید ، چون بر سر عباس آید

تنها نه ماه بنی هاشم است عباس

ماه ام البنین ، ماه همة ناس آید

هر که درمانده شد و دل او بشکست

بر درگه باب الحوائجِ ناس آید

یا دائم الفضل تو را حق ابالفضل

فرما صاحبِ امر مهدی عباس آید

یا کاشف الکرب شفاعت مذنب کن

قطعاً عنایت  جناب عباس آید

برات کربلا بده بر محب آقا

که اذن  همه از حضرت عباس آید