برآورده شدن حاجت با دو بیت شعر امام زمان عج و توسل به حضرت عباس ع

توسل به عمویم قمر بنی هاشم با این دو بیت شعر

جناب آقای مصطفی حسنی تعریف کردند : روزی همراه بعضی از دوستان جهت زیارت آقای مجتهدی به قزوین منزل آقای حاج فتحعلی رفتیم ، بعد از اینکه لحظاتی را در خدمتشان سپری کردیم ، خطاب به حاج آقا فتحعلی فرمودند : کاغذ و قلمی تهیه کنید تا یک دو بیتی درباره حضرت ابالفضل علیه السلام بگویم ، حاج علی آقا یک برگ کاغذ و قلمی به ایشان دادند ، پشت کاغذ مقدار اندکی خط خورگی داشت ، فرمودند اسم آقا را بر روی کاغذ قلم خورده نمی نویسند و حاج علی آقا فورا کاغذی کاملا تمیز مهیّا نمودند ، آنگاه آقای مجتهدی گفتند : حضرت ولیّ عصر ارواحناه فداه می فرمایند : هر کس با این دو بیت شعر متوسل به عمویم قمر منیر بنی هاشم حضرت عباس علیه السلام بشود ،حتما حاجتش بر آورده خواهد شد و سپس شروع به خواندن بیت اوّل کردند و در فاصله بین بیت اوّل و دوّم حدود نیم ساعت با شدت تمام می گریستند ، آنگاه بیت دوّم را خوانده و باز حدود نیم ساعت شدیداً گریه کردند آنگاه دو بیتی را روی کاغذ نوشتیم که عبارت بود از:

یادم ز وفای اشجع ناس آید

وز چشم ترم سوده الماس آید

آید به جهان اگرحسین دگری

هیهات برادری چو عباس آید

 کتاب لاله ای از ملکوت ص ۲۳۶ – شیخ جعفر مجتهدی

شعر امام زمان و حضرت عباس

                                   

                                 باسمه تعالی

                                      آقا بیا

ای گنج کرم  مهدی ، دستم عجب خالی شده

دنیای بی ظهورتو ، چون ظرف تو خالی شده

آقا بیا در بین ما ، اشکِ همه جاری شده

با یک عنایتت ببین، مجلس عجب حالی شده

ای حاضر هرجا بیا غایــب منم از عملم

عالمِ بی نورِ رخت ،تاریک چون چاهی شده

یک عمر چشمانم هدر ، ازغفلت روی مَهَت

گربیند آن خال لبت ، گویم که او ساقی شده

در جمکران یا سهله ای یا کربلایی جان من          

      قسمت من از طلعتت ،این همه بی تابی شده

این همه عمرِ غفلتم،خواب زمستانی شـده            

       بهــار جان ، با نگهت، زمان بیداری شده

میوۀ عالم وجود، تنــهاترین پادشـــهی

مولا غریبی بین ما، دنیا چه بد جایی شده

غریبی و تنهائی ات، تا کی عزیز فاطــمه

وقت ظهورت کی بود، غیبت چه طولانی شده

منتقم خون حسین ،آقا بیا جان حسیـــن

ای مصلح و منجی  بیا، بشر به گمراهی شده

زندانی اعمال ما ، دعا نــــما به حال ما

ما را ببخش مولای ما ، اگر چه کم کاری شده

آقا بیـــا  آقا بیـــــا، لقلقۀ زبان شده

از دل بگویم که بیا ،وقت علمــداری شده

آقا منم محــب تو، منتـــــظر نگاه تو

ذکر تو در دلم اگر، دعای تو کاری شده

 

 

 

علمدار

یادم ز وفای اشجع ناس آید

مشک بر لب ،ساقی تشنه عباس آید

سلطان ادب و علمدار کربلا

سقای جن و ملک و همة ناس آید

ضربتی بر سر و چشم جمالش بنشست

چون خسوفی که سر ماه گل یاس آید

از فراز اسب و تیر در چشم ،چون افتاد ماه

بی دست بر زمین،چگونه عباس آید

در فراق ماه ،چون پشت خورشید شکست

از قتلِگهش بوی گل یاس آید

سعی صفا و مروه کرد هاجر و آب رسید

آب اینجا به طواف قبر عباس آید

ذبح عظیم نشد کار حضرت خلیل

منتظر مانده ،حسین همره عباس آید

بعد عباس محمد که علی بود و علی

هیهات برادری چو عباس آید

عالم همه گریان حسینند وحسین

خون بگرید ، چون بر سر عباس آید

تنها نه ماه بنی هاشم است عباس

ماه ام البنین ، ماه همة ناس آید

هر که درمانده شد و دل او بشکست

بر درگه باب الحوائجِ ناس آید

یا دائم الفضل تو را حق ابالفضل

فرما صاحبِ امر مهدی عباس آید

یا کاشف الکرب شفاعت مذنب کن

قطعاً عنایت  جناب عباس آید

برات کربلا بده بر محب آقا

که اذن  همه از حضرت عباس آید