راهپیمایی 22 بهمن در پیش است و ملت آماده می‌شوند تا بار دیگر در این تظاهرات سراسری برای چهل‌وسومین بار شرکت کنند. در طول این سال‌ها، تنها فراگیری کرونا توانست برای دو سال این تجمع ملی را تحت‌الشعاع قرار دهد؛ وگرنه توده‌های ده‌ها میلیونی ملت در وضعیت‌های گوناگون، از برف و باران‌های شدید گرفته تا حملات هوایی دشمن بعثی و تا تهدید ضدانقلاب به قتل و ترور و... همواره در این صحنه حضور داشته‌اند. درباره این راهپیمایی باشکوه به چند نکته باید توجه داشت:
1ـ راهپیمایی 22 بهمن مهم‌ترین تجمع ملت ایران برای عهد بستن با آرمانی بوده است که در بهمن سال 1357 متولد شد. عهدی که در قالب جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن ظهور و بروز یافت و امروز در مسیر تحقق همان آرمان‌ها همچنان ادامه دارد. هر چند در این مسیر با مشکلات، مصائب، خطاها، سستی‌ها و کندروی‌هایی روبه‌رو بوده است. 
2‌ـ راهپیمایی 22 بهمن مظهر همدلی و وحدت کلمه یک ملت است. ملتی که می‌خواست و می‌خواهد آزاد و مستقل و باهویت باشد و این همه را با پیروی از آموزه‌های آخرین فرستاده الهی دنبال می‌کند. در این روز اختلافات باید کنار گذاشته شود و هیچ کس حق ندارد به نامی و نشانی، این همدلی را بشکند و همین راز دوام و بقای 22 بهمن است. این روز فرصتی برای بازخوانی این بخش از وصیت‌نامه سیاسی‌ـ الهی بزرگ رهبر ملت ایران، حضرت امام خمینی(ره) است که فرمودند: «بی‌تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است؛ و رمز پیروزی را ملت می‏داند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی؛ و اجتماع ملت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد.»
3ـ راهپیمایی 22 بهمن روز تجدید عهد با بزرگمردانی است که در مسیر تحقق انقلاب اسلامی ملت ایران همه چیز خود را فدا کرده‌اند! ایثارگران و شهدای عالیقدر انقلاب اسلامی که تن و جان‌شان را فدای آزادی مردم کرده و با بزرگمرد تاریخ این سرزمین بیعت کردند که به گفته دوستان و دشمنان منصفش، تاریخ این سرزمین رهبر و حکمرانی به عظمت او ندیده است.
4ـ ویژگی ممتاز دیگر این راهپیمایی آن است که صاحبانی دارد و کسی نمی‌تواند آن را مصادره کند. هیچ حزب یا گروه سیاسی و غیرسیاسی نمی‌تواند مدعی شود که حاضران در این راهپیمایی به ما تعلق دارد. گروه‌های سیاسی در این معرکه خود قطره‌ای در میان سیل باشکوه ملتند و هر کس به این اقیانوس بپیوندد، پاک خواهد شد و هر که دوری گزیند، ناپاکی و نجاست را برای خود حفظ خواهد کرد.
ـ راهپیمایی 22 بهمن به همه مظلومان، محرومان و مستضعفانی تعلق دارد که سختی‌ها و مشقات انقلاب در طول این سال‌ها بیش از هر کس بر گرده ایشان سنگینی کرده است! همان‌هایی که هنوز پس از گذشت ۴۴ سال از انقلاب در جنوبی‌ترین نقاط شهر زندگی می‌کنند و محروم‌تر از آنند که از یارانه بی‌نیاز باشند!
ـ همه آنهایی که ممکن است دل پُری از عملکرد مسئولان داشته باشند و تصمیمات آنان موجب مشقت و سختی زندگی آنان شده باشد، اما مشکلات را تحمل می‌کنند و حاضر نیستند دشمنان از نقدهای‌شان سوءاستفاده کنند، صاحبان 22 بهمن‌ هستند.
ـ راهپیمایی 22 بهمن به همه آنهایی تعلق دارد که با جان و مال‌شان از انقلاب دفاع کرده‌اند. خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران که گوشه تن‌شان را صبورانه تقدیم این سرزمین کرده‌اند و همچنان پای کار انقلاب ایستاده‌اند.
ـ راهپیمایی 22 بهمن برای آنهایی است که ایران را یکپارچه می‌خواهند و از فرصت‌طلبان تجزیه‌طلب که ایران را چندپاره می‌خواهند، بیش از چهاردهه است ابراز برائت کرده‌اند. 
ـ صاحبان 22 بهمن آنهایی هستند که از شکست تیم ملی فوتبال در جام جهانی غمگین شدند و از پیروزی‌اش خوشحال! آنهایی که اگر دل پری از هرکسی در این حکومت داشته باشند، با خواندن سرود ملی‌شان قهر نمی‌کنند و با افتخار بر زبان می‌آورند و اینقدر بی‌غیرت نیستند که پرچم کشور اجنبی را بالای سر ببرند و از پیروزی‌اش خوشحال شوند.
ـ راهپیمایی 22 بهمن برای همه  کسانی است که ایران را همدل و متحد می‌خواهند و آنقدر شرافت دارند که مطالبات‌شان را خودشان پیگیری کنند، نه آنکه به دست اجنبی بسپارند.