قرار بود بره خارج ، جوانی بود شیک پوش، یک روز شیخ مرتضی زاهد ایشان را دید و درگوشی چیزی به او گفت . از فرداش دیدند با یک عبای ساده میاد بیرون . آخرش شد آقا فخر تهرانی که امام زمان عج گفته بود از او راضی ام و طبیب آیت الله بهجت بود و با امام زمانش ارتباط هایی داشت و...


یکی از فضلای حوزه علمیۀ قم می گوید: طلبه ای نوجوان بودم ، همراه برادر کوچکتر م از روستای خود به قم آمده بودیم ، به خاطر کمک های پدر و ... از شهریۀ حوزه استفاده نمی کردم، مدتی بعد کمک های پدرم به خاطر مشکلاتی ، کمتر شد. ما به شدت در تنگنا و سختی بودیم  روزهای زیادی گذشت و ما با شکم های گرسنه در خلوت برای دست یافتن به احتیاجات و خوراکی های جزیی با دعایی خالص به امام زمان عجل الله فرجه  متوسل می شدیم ، تا اینکه دیدیم یک روز در حال توسل در می زنند. آقایی غریبه بود با محاسنی جو گندمی مایل به سفیدی و قیافه ای بسیار مهربان داشت . بعد از سلام و علیک دیدیم کیسه ای در دست دارد که در آن همان خوراکی هایی  بود که ما از امام زمان عج طلب کرده بودیم .پیرمرد با یک صفا و لبخندمعنا دار و نافذ گفت:   « آدم که از امام زمانش این چیزها را  طلب نمی کند... آدم باید از امام زمانش فقط آن حضرت را بخواهد...»  آن پیرمرد همان آقا فخر تهرانی بود.