جورابمون سوراخه خودمون بی خبریم

گاهی پیش میاد که یکدفعه متوجه میشیم  جورابمون  سوراخه و اگه دیگران ببینن خجالت زده و شرمنده میشیم.

مثلا اگه مسجد باشیم و دیگران جورابهای سوراخ شده ما رو ببینن موقع نماز یک نوع کوچکی احساس می کنیم.  در نماز در برابر خدایی می ایستیم که همه عیوب ظاهر و باطن ما رو میبینه و باید با نهایت خضوع و خشوع و شرمندگی در برابرش بایستیم نه باحال کسالت و فکرمون همه جا بره جز پیش خدا. پیش خدا بدجوری جورابامون سوراخه و وضع خرابه و باید متوجه وضع خودمون باشیم.

http://ziarani1.blog.ir/

خانم بدحجاب= ماشین بی سپر

شباهت های خانم بد حجاب و ماشین بی سپر تصادفی :

۱. هر دو نوعی زشتی همراه دارند زیرا جایی را که نباید آشکار کرده اند.

۲. کمتر کسب رغبت به  خریدماشین بی سپر تصادفی دارد و کمتر مرد عاقلی دنبال خواستگاری خانم بی حجاب ، البته برای خوشگذرانی ...

۳.ماشین بی سپر آسیب پذیری بالایی دارد مانند دختر بی حجاب که ارذل دنبالشانند.

۴. هر دو قیمت و ارزش کمتری دارند.

۵.هر دو نشانگر ضعفند در رانندگی و در شخصیت و نجابت.

۶.هر دو باعث خنده عاقلاننداز بی ریختی  و از  تلاش و التماس برای جلب چند نگاه.

۷.بی سپری نشانه سابقه بد است و بی حجابی نشانگر اعتقاد یا عمل بد.

حجاب سپری قوی و محکم است در برابر شیطان و نگاه های هوس آلود قلب های مریض و به نفع سلامت و عفت فرد و جامعه می باشد.

http://ziarani1.blog.ir/

احادیث مهم و تکاندهنده برای حضور قلب در نماز

 کتاب آداب الصلوه

از حضرت رسول ختمى صلّى اللَّه علیه و آله روایت است که عبادت کن خداى تعالى را چنانچه گویا او را مى‏بینى؛ و اگر تو او را نمى‏بینى او تو را مى‏بیند.[1]

از این حدیث شریف استفاده دو مرتبه از مراتب حضور قلب مى‏شود:

یکى، آنکه سالک مشاهِد جمال جمیل و مستغرق تجلّیات حضرت محبوب باشد به طورى که جمیع مسامع قلب از دیگر موجودات بسته شده و چشم بصیرت به جمال پاک ذى الجلال گشوده گردیده و جز او چیزى مشاهده نکند. بالجمله، مشغولِ حاضر باشد و از حضور و محضر نیز غافل باشد.

و مرتبه دیگر، که نازلتر از این مقام است، آن است که خود را حاضر محضر ببیند و ادب حضور و محضر را ملحوظ دارد. جناب رسول اکرم فرماید: اگر مى‏توانى از اهل مقام اوّل باشى عبادت خدا را آن طور بجا آور، و الّا از این معنا غافل مباش که تو در محضر ربوبیّتى. و البته محضر حق را ادبى است که غفلت از آن از مقام عبودیّت دور است. و اشاره به این فرموده است. در حدیثى که جناب ابو حمزه ثمالى رضی اللَّه عنه نقل مى‏کند، مى‏گوید: دیدم حضرت على بن الحسین سلام اللَّه علیهما را که نماز مى‏خواند. عباى آن حضرت از دوشش افتاد. آن را راست و تسویه نفرمود تا آن که از نماز فارغ شد. سؤال کردم از سببش، فرمود: واى بر تو، آیا مى‏دانى در خدمت کى بودم‏ [2]؟

و نیز از حضرت رسول صلّى اللَّه علیه و آله منقول است که دو نفر از امّت من به نماز مى‏ایستند در صورتى که رکوع و سجودشان یکى است و حال آن که میان نماز آنها مثل ما بین زمین و آسمان است‏ [3].

و فرمودند: آیا نمى‏ترسد کسى که صورت خود را در نماز برمى‏گرداند صورت او چون روى حمار شود.[4]

و فرمودند: کسى که دو رکعت نماز بجا آورد و در آن به چیزى از دنیا متوجّه نشود، خداى تعالى‏ گناهان او را مى‏آمرزد[5].

و فرمودند: بعضى از نمازها قبول مى‏شود نصفش یا ثلثش یا ربعش یا خمسش- تا عشرش. و بعضى از نمازها چون جامه کهنه پیچیده مى‏شود و به روى صاحبش زده مى‏شود. و از نماز تو مال تو نیست مگر آن که به قلبت اقبال به آن کنى‏[6].

و حضرت باقر علیه السلام فرمودند: رسول خدا فرمود: وقتى بنده مؤمن به نماز بایستد خداى تعالى‏ نظر به سوى او کند- یا فرمودند خداى تعالى‏ اقبال به او کند- حتى منصرف شود. و رحمت از بالاى سرش سایه بر او افکند و ملائکه فرو گیرند اطراف و جوانب او را تا افق آسمان و خداى تعالى ملکى را موکّل او کند که بایستد بالاى سر او و بگوید: اى نمازگزار، اگر بدانى کى نظر مى‏کند به سوى تو و با کى مناجات مى‏کنى، توجّه به جایى نمى‏کنى و از موضعت جدا نمى‏شوى هرگز[7].

و از حضرت صادق علیه السلام منقول است که جمع نمى‏شود اشتیاق و خوف در دلى مگر آن که بهشت بر او واجب شود. پس وقتى نماز مى‏خوانى، اقبال کن به قلب خود به خداى عزّ و جلّ؛ زیرا که نیست بنده مؤمنى که اقبال کند به قلبش به خداى تعالى در نماز و دعا مگر آن که قلوب مؤمنین را خداى تعالى به او اقبال دهد و با دوستى آنها او را تأیید کند او را به بهشت برد[8].

و از حضرت باقر و صادق علیهما السلام مروى است که فرمودند: نیست از براى تو از نمازت مگر آنچه را که اقبال قلب داشته باشى در آن؛ پس، اگر به غلط بجا آورد تمام آن را یا غفلت از آداب آن کند، پیچیده شود آن و به روى صاحبش زده شود.[9]

و از حضرت باقر العلوم علیه السلام روایت شده که همانا بالا مى‏رود از نماز بنده از براى او نصف یا ثلث یا ربع یا خمسش؛ پس، بالا نمى‏رود براى او مگر آنچه را اقبال به قلب نموده است بر آن. و ما مأمور شدیم به نافله تا تتمیم شود نقص فرایض به آن‏[10].

و از جناب صادق مروى است که فرمود: وقتى احرام بستى در نماز، اقبال کن بر آن، زیرا که وقتى اقبال نمودى خداوند به تو اقبال فرماید و اگر اعراض نمایى خداوند از تو اعراض کند. پس گاهى بالا نمى‏رود از نماز مگر ثلث یا ربع یا سدس آن به آن قدر که نمازگزار اقبال به نماز نموده و خداوند عطا نمى‏فرماید به غافل چیزى.

و از رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روایت است که به ابى ذر فرمودند: دو رکعت متوسّط با فکر بهتر است از ایستادن یک شب در صورتى که قلب غافل باشد. احادیث در این باب بسیار است و براى اصحاب اعتبار و قلوب بیدار این قدر کفایت کند.

 

 

 

---

[1]  بحارالانوار، ج 74، کتاب الروضه، باب 4، حدیث 3. مکارم الاخلاق، ص 459.

[2] وسائل الشیعه، ج 4، ص 688، کتاب الصلوه، ابواب الصلوه باب 3، حدیث 6.

[3] بحارالانوار، ج 81، ص 249، کتاب الصلوه، باب 16، حدیث 41.

[4] مستدرک الوسائل، کتاب الصلوه، ابواب افعال الصلوه باب 2، حدیث 20.

[5] منبع پیشین، حدیث 13.

[6]  بحارالانوار، ج 81، ص 260، کتاب الصلوه، ابواب الصلوه باب 2، حدیث 22.

[7] مستدرک الوسائل، کتاب الصلوه، ابواب افعال الصلوه، باب 2، حدیث 22.

[8]  وسائل الشیعه، ج 4، ص 687، کتاب الصلوه، ابواب افعال الصلوه باب 3، حدیث 3.

[9] منبع پیشین، حدیث 1.

[10] علل الشرائع، ج 2، ص 327، باب 24، حدیث 2.

اهمیت و راهکار حضور قلب در نماز

حضور قلب در نماز، یکی از مهم‌ترین آداب قلبی نماز و عبادت‌ها است که عبادت بدون آن روح و روانی نخواهد داشت‌. حضرت امام خمینی در این زمینه می‌فرمایند: "]حضور قلب‌[ خود مفتاح قفل کمالات و باب الابواب سعادات است و در احادیث شریفه از کمتر چیزی این قدر ذکر شده و به کمتر ادبی این قدر اهمیت داده شده است‌."(آداب نماز، امام خمینی‌;، ص 31، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی‌;.)
حضور قلب‌، از شرایط قبولی و کمال نماز است نه صحّت آن‌; یعنی اگر هر نمازگزاری به این امر دست یابد عبادت کامل‌تری انجام داده است و گرنه نمازش صحیح است و لازم نیست نمازگزاری که حضور قلب نداشته‌، نماز را دوباره بخواند. منتها این چنین نمازی‌، برای او کمال و رشدی نخواهد داشت‌.
در حدیثی حضرت رسول اکرم‌می‌فرمایند: "برخی از نمازها، یک دوم آن یا یک سوم آن یا یک چهارم آن‌... قبول می‌شود و برخی از نمازها چون جامة کهنه پیچیده شده و به روی صاحبش زده می‌شود و از نماز تو مال تو نیست مگر آن که به قلبت اقبال به آن کنی‌."(بحارالانوار، علامه مجلسی‌;، ج 81، ص 260، مؤسسه الوفأ.)
بنابراین اگرچه در اصطلاح به حضور قلب نداشتن‌، گناه اطلاق نمی‌شود، امّا آثار نامطلوبی‌، از جمله دور شدن از خدا را در پی دارد که جبران آن‌ها سخت خواهد بود.
در پایان به راه‌های تمرکز حواس در نماز اشاره می‌کنیم‌. امیدواریم که مفید باشد.
تمرکز، یکی از مهم‌ترین رمزهای موفقیت در هر کاری است‌; زیرا درک‌، فهم و لذت بردن از مطالب و موضوعات بستگی به تمرکز دارد. تمرکز عبارت است از حفظ و نگاهداری توجّه و حواس روی موضوعی معین‌، مانند موقعی که انسان به دیدن فیلم جالب و مهیجی مشغول است‌.
استعداد تمرکز، مسأله‌ای ذاتی نیست‌، تمرکز یک ویژگی اکتسابی است و هر کسی می‌تواند به آن دست یابد. مهم این است که تمرین و پرورش آن فراموش نشود.
تمرکز نسبی است‌. تقویت آن‌گاه بستگی به موضوع مورد نظر دارد که گاهی ساده و گاهی مشکل است‌. به عنوان مثال دست‌یابی به تمرکز در موضوع‌هایی که جنبه تفریحی دارد با موضوع‌هایی که جنبه فکری و معنوی دارد متفاوت است‌.
موانع تمرکز و راه‌حل‌ها
1. آشفتگی‌های درونی‌;
2. آشفتگی‌های بیرونی‌;
3. نداشتن علاقه به موضوع‌;
آشفتگی‌های درونی‌
این آشفتگی‌ها در درون انسان قرار دارند مانند نگرانی‌، ترس‌، اندوه‌، حسادت و... به این ترتیب وقتی فرد هیجان زده یا اندوهگین است نمی‌تواند روی یک موضوع معین تمرکز داشته باشد; زیرا وقتی او متوجه این احساسات و هیجانات است دیگر فکرش نمی‌تواند بر روی موضوعی که پیش رو دارد متمرکز شود، بهترین راه برای منحرف ساختن این است که آن‌ها را روی کاغذ سفیدی بنویسیم و بگوییم بعد از نماز یا درس به آنها فکر خواهیم کرد.
آشفتگی‌های بیرونی‌
مقصود از آن‌ها، هرگونه تحریک‌های غیر عادی حواس‌ِ بینایی‌، چشایی‌، شنوایی و... است که فرایند تمرکز را با اشکال مواجه می‌سازد، مانند نور شدید، سرما، گرما، گرسنگی‌، تشنگی‌، صداهای ناهنجار، لباس‌های تنگ و...
برای دوری از این آشفتگی‌ها باید مکانی را برای نماز انتخاب کرد که این مزاحمت‌ها نباشد.
نداشتن علاقه به موضوع‌
تمایلات در انسان طبیعی نیست‌، گاهی به موضوعی علاقه‌مند و گاهی از آن ناخرسند است‌. شاید بتوان گفت‌: از این همه موانع‌، این مانع مهم‌ترین است‌. پس‌، با ایجاد علاقه می‌توان به تمرکز دست یافت‌.
توصیه‌ها برای ایجاد علاقه‌
1. برای ایجاد علاقه باید از موضوع مورد نظر (نماز و...) اطلاعاتی را به دست آوریم‌;
2. اهمیت و کاربرد موضوع را بشناسیم و نیازهایی را که در آینده با آموختن آن موضوع یا خواندن آن می‌توانیم برآورده کنیم‌، به خوبی درک کنیم‌; برای نماز به این فکر باشیم که باعث رشد معنوی ما، سبب زدوده شدن گناهان‌، عامل بازدارنده از ناهنجاری‌ها و... است‌.
3. نگاه به موضوع مثبت باشد، پیش‌فرض‌های منفی اثر زیانباری را دارد; بنابراین هرگز این فکر را که این موضوع خسته کننده است‌، مشکل است‌، سنگین است‌، به خود راه ندهیم‌.
4. با تخیل نسبت به موضوع مورد نظر، ایجاد علاقه کنیم‌.
پس از اشاره به کلیات راه تمرکز حواس‌، به توصیه‌های جزیی در زمینه نماز اشاره می‌شود. امیدواریم با اِعمال آن‌ها در این‌باره موفق باشید.
بهترین راه ایجاد حضور قلب و توجّه خاطر، مبارزه جدی با هجوم افکار پراکنده و آشفته است‌. در این راه از دو جهت باید گام برداشت‌
الف‌) رعایت عوامل خارجی‌
مقصود از عوامل خارجی‌، عواملی است که مربوط به ظاهر و اطراف نمازگزار است که مراعات آن‌ها نقش عمده‌ای در تمرکز حواس دارد. برخی از این عوامل عبارتند از:
1. دور کردن آنچه فکر انسان را مشغول می‌کند، از جلو چشم و مکان نماز;
2. پرهیز از نگاه کردن به اطراف‌;
3. نگاه کردن به محل سجده در حال قیام‌، بین دو قدم در حال رکوع و دامن یا روی دو پا در حال تشهد و سلام‌;
4. پوشیدن لباس تمیز به ویژه سفید;
5. استعمال بوی خوش‌;
6. داشتن سجاده خاص‌;
7. سر وقت برای نماز برخاستن و بالاخره رعایت تمام آداب مستحبی که به آن‌ها در توضیح المسائل مراجع عظام اشاره شده است‌.
ب‌) توجّه به عوامل داخلی‌
مقصود از عوامل داخلی‌، عواملی است که مربوط به فکر، اندیشه و باطن نمازگزار است و نمازگزار با تأمل و اندیشه می‌تواند علاوه بر خضوع‌، به خشوع در نماز برسد; چنان که قرآن‌کریم یکی از اوصاف مؤمنان را "خشوع‌" در نماز می‌داند "الَّذِین‌َ هُم‌ْ فِی صَلاَ تِهِم‌ْ خَـَشِعُون (مؤمنون‌، 2) آنان که در نمازشان خشوع دارند"
برای تحصیل خشوع و حضور قلب در نماز، امور ذیل توصیه شده است‌:
1. در همه حال به یاد خدا بودن‌; چرا که معمولاً از هر 24 ساعت شبانه روز تنها 1 ساعت اختصاص به نماز دارد، اگر در 23 ساعت دیگر، به یاد خدا نباشیم در این یک ساعت نیز کنترل ذهن و توجّه به خدا بسیار مشکل خواهد بود. حضرت امام خمینی می‌فرمایند: توجّه به این که خداوند تنها کسی است که همه نعمت‌ها را داده و با نگاه کردن به نعمت‌ها می‌توان به یاد او بود و این که خداوند دارای کمال و قدرت واقعی است و عظمت و بزرگی‌اش همه عالم را فراگرفته و این که او همه جا حاضر و ناظر اعمال ما است‌; "أَلَم‌ْ یَعْلَم بِأَن‌َّ اللَّه‌َ یَرَی‌" (علق‌، 14) نقش عمده‌ای در تذکر و به یادبود خداوند در نماز و غیر آن دارد.(ر.ک‌: چهل حدیث‌، امام خمینی‌;، حدیث اول‌، ص 12، مؤسسه تنظیم ونشر آثار امام خمینی‌;.)
2. اندیشه در اهمیت و آثار نماز
اگر گوهر گران‌بهایی و یا یک انگشتر، به ارزش صد هزار تومان را گم کنیم تا مدتی آشفته خاطر می‌گردیم و شب‌ها خوابمان نمی‌برد; این در حالی است که دو رکعت نمازی را که به همه دنیا و لذت‌های آن می‌ارزد، از دست می‌دهیم و ناراحت نمی‌شویم‌.!
پس در مرحله اول باید در اهمیت و آثار ارزشمند نماز بیندیشیم تا پی‌ببریم با این نمازهای فاقد حال و توجه و حضور قلب‌، خود را از چه فواید و برکاتی محروم ساخته‌ایم‌.! قرآن کریم‌، کسالت در نماز و بی‌میلی به این فریضة الهی را از اوصاف منافقان برشمرده‌، دربارة آنان می‌فرماید: ...و چون به نماز می‌ایستند با حال بی‌میلی نماز می‌گزارند و برای مردم ریا می‌کنند و جز اندکی یاد خدا نمی‌کنند.(نسأ، 142.)
3. کنترل افکار خود قبل از شروع نماز
از جمله کارهایی که برای تحصیل حضور قلب و توجه باید انجام داد، این است که انسان‌، پیش از نماز لحظاتی را به تفکر مشغول شود و توجه خود را به خدا معطوف سازد. برای چند دقیقه در محل نماز، خود را از غیر خدا فارغ کند. دل را از افکار و خیال‌های واهی خالی سازد و با متمرکزساختن حواس خود، و فراموش کردن گرایش‌های دنیایی‌، سعی کند حضور قلب پیدا کند; البته با تفکر و پشیمانی در اثر از دست دادن منافع معنوی نماز، و جبران زیان و خسارت‌های گذشته‌، این مهم بهتر حاصل می‌شود.
4. اندیشه در عظمت خداوند
وقتی انسان در برابر هم نوع خود قرار می‌گیرد، مواظب رفتارش هست و حواسش را جمع می‌کند. وقتی باور کردیم که در حضور خدا هستیم و خداوند از روی لطف به ما اجازه داده در حضور او بایستیم و با او سخن گوییم و به درد دل و مناجات با او بپردازیم‌، آیا جا دارد از او غافل شویم‌؟ به همین جهت است که در روایت آمده است کسی که نماز می‌خواند، ولی دل به نماز نمی‌سپرد، آیا نمی‌ترسد که او را به صورت الاغ مسخ کنم‌؟ یعنی‌، غفلت و بی‌توجهی در نماز آن قدر زشت است که مبتلای به آن مستحق این است که به‌صورت حیوانی مسخ شود.
قرآن دربارة نمازگزارانی که از یاد خداوند غافل هستند می‌فرماید: "فویل للمصلّین # الّذین هم عن صلاتهم ساهون # الذین هم یراَّءون‌; پس وای بر نمازگزاران‌. که دل از یاد خدا غافل دارند. آنان‌که ریا می‌کنند".(ماعون‌، 4 ـ 6.)
5. هنگام نماز سعی کنیم‌، معانی جملاتی را که بر زبان جاری می‌کنیم‌، تصور کنیم و در آن‌ها بیندیشیم و با تأمل نماز بخوانیم‌. به طوری که اگر قبلاً در یک دقیقه‌، یک رکعت می‌خواندیم‌، اینک یک رکعت را در دو دقیقه بخوانیم و این برای کسی که می‌خواهد به حضور خدا برود وقت زیادی نیست‌.
6. امام سجاد7 می‌فرماید: وقتی نماز می‌خوانی فرض کن (در آستانة مرگ هستی‌) و آخرین نمازت را می‌خوانی‌. اگر انسان بداند، از عمرش تنها به اندازه خواندن چند رکعت نماز باقی مانده است‌، حواسش را جمع می‌کند و سعی می‌کند نمازش را بهتر و شایسته‌تر به‌جا آورد و از کاستی‌هایش توبه کند. حال که ما نمی‌دانیم عمرمان تا کی باقی است‌، فرض کنیم این آخرین نمازی است که به‌جا می‌آوریم‌. چنین تصوری باعث می‌شود در برابر شیطان مقاومت کنیم و او را از خود برانیم و از لحظات و دقایقی که در نماز سپری می‌کنیم‌، بهره شایان ببریم‌.
7. سعی کنیم دعاهایی را که برای قبل از شروع نماز و نیز بعد از نماز وارد شده‌، بخوانیم‌. کسی که به مجرد گفتن‌: السّلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته از جای برمی‌خیزد و به دنبال کارش می‌رود، گویا تا حال نزد خدا زندانی بود و انتظار می‌کشید هرچه زودتر درِ زندان و قفس گشوده شود تا خود را نجات دهد; پس لازم است بعد از نماز، انسان دست به دعا بلند کرده‌، برای خود و دیگران دعا کند.(راهیان کوی دوست‌، مصباح یزدی‌، ص 77 ـ 88، انتشارات شفق قم‌، 1375 ش / جهت آگاهی بیشتر در این زمینه ر.ک‌: به کتاب حضور قلب در نماز از دیدگاه عالمان ربّانی و عارفان الهی‌، نوشتة محمد بدیعی / صلاة‌الخاشعین آیت‌الله شهید دستغیب‌.)

منبع: http://www.porsemanequran

چرا برخی ژاپنی ها دوست دارند در ایران زندگی کنند

دوست دارید ژاپنی باشید یا ایرانی:

هر دو تمدنی کهن و بزرگ داشته اند و مردمی سخت کوش و هر دو سابقه مبارزه با آمریکا را دارند ، یکی سازش را انتخاب کرد 

هم بمب اتم خورد و آمریکا طلبکاره که برای صلح بمب زدیم و عذرخواهی هم نکرد.

 هم بابت نقشش در جنگ جهانی هنوز هم معذرت خواهی می کنه و تا کمر خم میشه

مستعمره آمریکا شده و تحقیر کاپیتولاسیون رو پذیرفته و هنوز یک سیاستمدار با شرف پیدا نشده اعتراض کنه یعنی ۶۰ سال از ایران عقب تره.

به ناموسش تجاوز میشه توسط برخی از ۴۰ هزار آمریکایی مستقر در ژاپن و صداش  در نمیاد و نمیتونه در بیاد

بزرگترین هنرش اینه که نخست وزیرش نامه رسان ترامپ بشه

یک دستگاه تویاتا  به ایران داد، بعد مجبور شد از آمریکا عذرخواهی کنه.

البته اگه تلفن روی میز ترامپ پاناسونیک باشه برای زنهای ژاپنی عفت و برای مرداشون غیرت و شرف نمیشه 

کاش ژاپن اجازه داشت یک درصد تشویق نوجووناش به فوتبال و والیبال  با ساخت فیلم فوتبالیست ها و والیبالیست ها یک در صد از عزت و غیرت و شرف ایرانی رو بهشون آموزش می داد تا شاید معنای زندگی با عزت رو بفهمن.

*********

اما ایران که راه مقاومت را انتخاب کرد نه سازش ذلت بار را: 

تنها کشوری که در دنیا جرات داره هواپیمای جاسوسی آمریکا رو بزنه و آمریکا هیچ غلطی نتونست بکنه.

تنها کشوری که سربازان آمریکایی رو دستگیر میکنه که البته خودشون رو خیس کردند.

تنها کشوری که آمریکا رو به زانو در آورده و رهبری بزرگ داره که تهدید و تطمیع برایشان معنا نداره و ترامپ را شایسته هیچ پیامی نمی داند و این اوج ذلت آمریکاست.

اما راز این عزت ایران در برابر اون ذلت ژاپن ۲ عنصر مهمه که ژاپن با وجود برخی برتری های ظاهری از اون محرومه: 

   ۱. رهبری حکیم و مقتدر و معنوی

۲. دینی که ذلت را نمی پذیرد

http://ziarani1.blog.ir/

شهید محمد رضا صباغ زیارانی

شهید محمدرضا صباغ: اولاً نظر به این که مدتى مسؤولیت عضویت در شوراى اسلامى زیاران را داشتم، اگر به علت ناتوانىْ در امور عمرانى و موارد دیگر قصور و کوتاهى داشتم یا نسبت به کسى تخطی نمودم و یا -خداى ناخواسته- در اثر اِهمال و سستى در مسؤولیت این جانبْ به کسى ظلم شد، تقاضاى عفو و بخشش -از پیشگاه مقدس تان- دارم و امیدوارم مرا ببخشید. پس از عذرخواهى، چند جمله ای به عنوان وظیفه یِ «امر به معروف و نهى از منکر» عرضه مى ‏دارم: با توجه به این که ولى امر مؤمنین در زمان غیبت امام زمان(عج) بنیانگذار این حکومت هستند و هم چنین احادیث و روایات زیادى در این خصوص وارد گردیده و خون صدها جوان متعهد به پاى نهال نوپایش ریخته شده است که اکثریت و نزدیک به تمام آنان از مستضعفین بودند و تمامى قشرها در این انقلاب تشریک مساعى داشتند، سزاوار نیستْ حتى یک کلمه علیه این نظام سخن گفته شود و درست نیستْ حتى یک ساعت بى ‏تفاوت ماند. 

۲۷ خرداد سالروز شهادت این شهید عزیز می باشد ، یادشان گرامی باد؛ هدیه به روح مطهرشان صلوات" خط سرخ"

رهبری که ۴ پسرش مستاجرند

خاطره ای از رهبر معظم انقلاب: حجت الاسلام راشد یزدی ، در دیداری که با مقام معظم رهبری داشتند از دیدار ایشان با خانواده های شهدا سوال کردند . رهبر معظم فرمودند اخیرا دیداری داشتم و پدر شهید اصرار داشت به ایشان قولی بدهم گفتم چه قولی ، گفتند قول بدهید بعد می گویم. رهبری فرمودند شاید نتوانم آن را انجام دهم شما اول بفرمایید چه خواسته ای دارید. بالاخره پدر شهید گفتند من دو پسردارم که مستاجرند لطفا بفرمایید ترتیبی داده شود تا صاحب خانه شوند ، مقام معظم رهبری فرمودند : من چهار پسر دارم که هر چهار نفر مستاجرند و صاحب خانه نیستند. بعد از دیدار، مقام معظم رهبری افرادی فرستادند تا از وضع مالی آن خانواده تحقیق کنند تا اگر نیاز به کمک دارند پیگیری شود که مشخص شد مغازه فروش لوازم خانگی دارند و وضع مالیشان مناسب می باشد. " نقل از سخنرانی حجت الاسلام راشد در مشهد مقدس" 

سه جانور مرگبار زمین

سه جانور مرگبار زمین: 

 شاید فکر کنید مرگبار ترین جانور روی زمین، یک شیر درنده در جنگل هاباشه یا یک کوسه در قعر دریاها و یا یک دایناسور غول پیکر بوده که منقرض شده؛ اما همه این جانوران از ابتدای خلقت تا حالا نمی تونن اندازه بشر دو پای تربیت نشده  که فقط دنبال برآورده کردن هوای نفس شیطانی اش هست خطرناک و مرگبار باشه. 

فقط یک ترامپ جانی در مدتی کوتاه بیشتر از کل درندگان، جنایت کرده و بانی هزاران آدم کشی بوده از بیگناهان آمریکایی گرفته تا کودکان معصوم یمنی. جانی بعدی نتانیاهوست که برای حفظ جایگاهش قاتل هزاران فلسطینی مظلوم شده و جانی سوم بن سلمان نا مسلمان و گاو شیرده ترامپه که برای رسیدن به آرزوهای شیطانیش از هر جانور مرگباری ، درنده تر شده.

http://ziarani1.blog.ir/

بخشی از دعای بسیار اثر گذار وداع ماه مبارک امام سجاد علیه السلام

فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَیْنَا وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ
اى خداوند، اینک با او وداع مى ‏کنیم، همانند وداع با عزیزى که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایى کند، عزیزى که او را بر ما پیمانى است که باید نگه‏داریم‏

وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِیَّةُ وَ الْحَقُّ الْمَقْضِیُّ فَنَحْنُ قَائِلُونَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ‏
و حرمتى که باید رعایت کنیم و حقى که باید ادا نماییم. پس، اکنون مى ‏گوییم: بدرود اى بزرگ‏ترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ‏
بدرود اى گرامى ‏ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ‏
بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ‏
بدرود اى یار و قرینى که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَ‏
بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ‏
بدرود اى همسایه‏ اى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏
بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راه هاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ‏
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ‏
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیبها که پوشیده داشتى.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَطْوَلَکَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ وَ أَهْیَبَکَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ‏
بدورد که درنگ تو براى گنه کاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ لاَ تُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ‏ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلاَمٌ‏
بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست. بدرود اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ غَیْرَ کَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ وَ لاَ ذَمِیمِ الْمُلاَبَسَةِ
بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ کَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَکَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ‏
بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى ‏هاى گناه شست و شو دادى.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لاَ مَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَماً
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزه ‏ات ملالتى در خاطر.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ‏
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ کَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِکَ عَنَّا وَ کَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِکَ عَلَیْنَا
بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْکَ وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَیْکَ‏
بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهى رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.

اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَى فَضْلِکَ الَّذِی حُرِمْنَاهُ وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَکَاتِکَ سُلِبْنَاهُ‏
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ‏ایم. و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودى و اینک از کفش داده ‏ایم.

اَللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِی شَرَّفْتَنَا بِهِ وَ وَفَّقْتَنَا بِمَنِّکَ لَهُ حِینَ جَهِلَ الْأَشْقِیَاءُ وَقْتَهُ وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ‏
بار خدایا، ما آشناى این ماهیم، ماهى که ما را بدان شرف و منزلت دادى و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادى، در حالى که مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خویش را از فضیلتش محروم ماندند.

أَنْتَ وَلِیُّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ وَ هَدَیْتَنَا لَهُ مِنْ سُنَّتِهِ وَ قَدْ تَوَلَّیْنَا بِتَوْفِیقِکَ صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ عَلَى تَقْصِیرٍ وَ أَدَّیْنَا فِیهِ قَلِیلاً مِنْ کَثِیرٍ
اى خداوند، تو بودى که ما را برگزیدى و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکى از بسیار به جاى آوردیم.

آیا کمک به فقرا جای روزه رو میگیره

🔸استاد ریاضی گفت: بچه ها به جای #روزه گرفتن ، دلی را به دست آورید ، گرسنه ای را سیر کنید!

🔹گفتم استاد: اگر ما به جای معادله ریاضی در برگه امتحانی برای تو شعر زیبایی بنویسیم به ما نمره #قبولی میدهی؟🤔

🔺این دیالوگ، یکی از مغالطه های مشهور در جامعه ماست

🔺این به جای اون... اون به جای این...

نوعی بهانه جویی برای کتمان دو امر مطلوب

🔺 #مغالطه_ای_برای_کنار_زدن_امر_خدا

                  

@montazar

                •┈••✾🍃🍂🍃✾••┈•