کتاب مهمی که به دستور امام زمان عج نوشته شده است

از مقدمه‌ای که مرحوم سید محمدتقی بر مکیال نوشته، چنین برمی‌آید که از شدت عشق و علاقه ای که به حضرت حجت (عج) داشته، شبی آن حضرت را در خواب می‌بیند. امام(ع) تألیف کتاب مکیال المکارم را به وی توصیه و تأکید می‌فرماید و حتی نام آن را نیز «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم» تعیین می‌کند.

مؤلّف کتاب مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم بسیاری از مطالب مربوط به عقیده مهدویت و موضوع حضرت حجّت علیه آلاف الصلاة والسلام را تحت عنوان:

«دعا برای آن حضرت و تضرّع به درگاه الهی برای حفظ وجود شریفش از ناملایمات و آفات» مورد بررسی قرار داده است.

این کتاب هشت بخش دارد:

• 1. وجوب شناخت امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ؛
• 2. امام زمان ما حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است؛
• 3. بخشی ازحقوق‏ امام ‏مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر ما؛
• 4. ویژگی‌‏های حضرت که مستوجب دعای مردم در حق او است؛
• 5. فواید دعا برای فرج صاحب الزّمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ؛
• 6. اوقات و حالاتی که در آن‌ها دعا برای حضرت و تعجیل فرج تأکید شده است؛
• 7. چگونگی دعا برای تعجیل فرج و پاره‏ای از دعاهای مأثور؛
• 8. در بقیه اموری که سبب قرب به حضرت می‌‏شود و حضرت را خوشحال می‌‏کند و نزد او پر ارزش است

در بخشی از این کتاب شریف به قلم مؤلف آمده است:

بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت: انتظار فرج آن بزرگوار و دعا کردن برای تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودی آن جناب و مقرّب شدن در آستان او است.

در باب هشتم کتاب «ابواب الجنّات فی آداب الجمعات» هشتاد و چند فایده از فواید دنیوی و اخروی دعا کردن برای فرج آن حضرت - صلوات اللَّه علیه - را ذکر کرده‏‌ام.

سبب تألیف کتاب

سپس به فکر افتادم کتاب جداگانه‏‌ای در این باره بنگارم که آن فواید را دربر گیرد، و به سبک جالبی آن را به رشته تحریر درآورم. ولی حوادث زمان و رویدادهای دوران و ناراحتی‏های پی در پی، مانع از انجام این کار می‏شد. تا این‏که کسی را در خواب دیدم که با قلم و سخن نتوان او را توصیف نمود، یعنی مولا و حبیب دلِ شکسته‏ام و امامی که در انتظارش هستیم. او را در خواب دیدم که با بیانی روح‏انگیز چنین فرمود:

این کتاب را بنویس و عربی هم بنویس و نام او را بگذار: «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم»

همچون تشنه‏‌ای از خواب بیدار و در پی اطاعت امرش شدم ولی توفیق یاری‏ام نکرد، تا این‏که در سال گذشته(1330 ه.ق) به مکّه معظّمه سفر کردم و چون آنجا را وبا گرفت با خداوند - عزّوجلّ - عهد بستم که هرگاه مرا از مهلکه نجات دهد و بازگشتم را به سوی وطن آسان گرداند، تألیف این کتاب را شروع نمایم؛ پس خداوند بر من منت نهاد و مرا به سلامت به وطن بازگرداند؛ همچنان‏که همیشه مواهب و الطافش شامل حال من بوده است، پس به تألیف اقدام نمودم تا به عهدی که با خداوند بسته بودم، عمل کرده باشم....

اینک کتابی برگیر که همچون بهشتی بالا بلند و عالی مرتبه است و ثمراتش در دسترس و نزدیک به فهم، هیچ سخن بیهوده‏‌ای از آن نشنوی، در آن چشمه‏‌ها جاری است. هشت باب دارد، تا مایه تذکّری برای شما قرارش دهیم و البته گوش شنوای هوشمندان آن را خواهد شنید.