نماز شب میرزا جواد آقای ملکی تبریزی (رحمةاللهعلیه)
شبها که برای تهجد و نماز شب به پا میخاست، ابتدا در بسترش مدتی صدا به گریه بلند میکرد؛ سپس بیرون میآمد و نگاه به آسمان میکرد و آیات «ان فی خلق السموات والارض...»
را میخواند و سر به دیوار میگذاشت و مدتی گریه میکرد و پس از تطهیر نیز کنار حوض مدتی پیش از وضو مینشست و میگریست و خلاصه از هنگام بیدار شدن تا آمدن به محل نماز و خواندن نماز شب چند جا مینشست و بر میخواست و گریه سر میداد و چون به مصلایش میرسید دیگر حالش قابل وصف نبود.
سیمای فرزانگان، ص۲۲۲
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.