اعتقادی مذهبی

مقالات و مطالب اعتقادی ،مذهبی ،شهدا و...

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «پیاده روی اربعین» ثبت شده است

معجزه قرن جدید

معجزه قرن و نشانه حقانیت شیعه : 
کارگری با زحمت و عرق ریختن ، فردی با وام و قرض و دیگری با فروش فرش زیر پایش و هر کس به هر طریقی مختصر هزینه ای فراهم می کند برای سفر به کربلا؛
 نزدیک مرز که می شوی یاد رشادت های شهدا و رزمندگان برای حفظ وجب به وجب این سرزمین برایت زنده می شود ،وارد عراق می شوی احترام می بینی و اکرام ، به ویژه به خانم ها و اینها همه به برکت خون شهداست. اولین قدم ها را که در خاک عراق بر میداری با دیدن وضع نامناسب  نظافت و گرد وخاک فراوان و از طرفی ایست و بازرسی های متعدد بیشتر قدر کشورت را می دانی.
 خود را به نجف و حرم مولا می رسانی و از آنجا راهی سفر عشق می شوی سفری که با همه معیارهای مادی دنیای منفعت طلب مغایرت دارد.
 بچه های کوچک آب و چای تعارف می کنند ، یکی سینی خرما به دست گرفته ، دیگری مشغول نظافت است پسر بچه ای دست و پای خسته و  کوفته  زائران را  مشت ومال می دهد . برخی بچه ها پا برهنه اند اما در فکر پذیرایی از زائران امام حسین ع هستند. هر کس به اندازه وسع خود وسیله پذیرایی زائران را فراهم کرده است. 
صحنه های بی نظیر که شمه ای از روایات در اوج برادری و بخشندگی زمان ظهور را برایمان قابل فهم می کند و با دیدن این صحنه ها باید اندک اندک نه به سرعت آماده ظهور باشیم.
دختری ویلچر مادرش را به عشق مولا حرکت می دهد ، پیرمردی با کمر خم ، جوانی با یک پا و همراه عصا، کودکی در آغوش  مادر ، پیر مردی دست همسر پیرش را گرفته ، خانم ها با حجاب کامل زیر گرمای شدید ظهر عراق ، کودک و پیر و جوان ، همه با کنار گذاشتن راحتی ها و قبول همه سختی ها در مسیر رزمایش ظهور همراهند و این در دنیای وحشی و لذت جوی امروز صحنه هایی بی نظیر است . میلیونها انسان عاشق در کنار هم ، همدل و همراه بدون ایجاد مزاحمت و مشکل مسیر حرم تا حرم را می پیمایند و این در دنیای مدعی تمدن غرب که با قطع چند ثانیه ای دوربین ها مرتکب صد ها جنایت می شوند که زبان از گفتنش شرم دارد و هدفشان در دنیا لذت های حیوانی است و بس ، یعنی معجزه و کرامت انسانی و حقانیت شیعه و مهر بطلان بر همه ایدئولوژی های دروغین غربی.

پیاده روی اربعین و یاد اهل بیت علیهم السلام

سال گذشته که توفیق شرکت در پیاده روی اربعین رو داشتم، از محل استقرارمان در نجف ، کنار قبرستان بزرگ وادی السلام حرکت کردم، هنوز یک ساعت از شروع حرکتم نگذشته بود و تازه نزدیک  عمودهای اول می رسیدم که احساس خستگی کردم و حرکت مداوم با پای پیاده بیش از یک ساعت برایم سخت بود ، آن هم در مسیری که پر از تکریم بود و احترام و پذیرایی. همانجا یاد بچه های کوچک اهل بیت علیهم السلام افتادم که چطور با پای پیاده ، با کتک و آزار دشمنان صدها کیلومتر به اسارت برده شدند آن هم در حالیکه سر بریده آقا امام حسین علیه السلام بر نیزه بود. صلی الله علیک یا ابا عبدالله.